Minik kelebeğim doğalı bugün 4 ay 3 hafta 5 gün oldu..Kısacası 5 ay..Bir bebekle yaşamak inanılmaz keyifli aynı zamanda zor,yorucu.Yiğit Sefa' ne zman ki ultrasonda göründü o günden beri hayatımız ona odaklı yaşıyoruz...
Onu karnımda taşırken attığım her adıma öyle dikkat ettim ki..Yediğime içtiğime herşeye o kadar özen gösterdim.Ne yaptıysam nereye gittiysem onunla gittim.İçinizde bir bebekle yaşamak tarifsiz bir duygu ,ancak anne olanlar anlayabilir.Yaklaşık 1 yıldır aslında ona odaklı yaşıyorum.Onu gördüğümüz ilk günden itibaren her akşam onunla düzenli sohbetler ettik,sabırsızlıkla onu bekledik..
Şimdi miniğimiz 5 aylık oldu ve biz her sabah onun agularıyla gözlerimizi açıyoruz..Uyanıyor yatağın içinde kıvranıyor sağa sola dönüyor ,sesleniyor sesleniyor ...Babasıyla kalkıp tepesine dikilip "günaydın" dediğimiz anda başlıyor gülmeye.İşte o an hayat tekrar tekrar başlıyor ..Her sabah yeniden doğuyoruz onunla.
Başlarda uykusuzluk konusunda sıkıntılar yaşadık,bebeği olanlar bilir.Ama zamanla rayına giriyor her şey ,siz ona o size ve dünyaya alışıyor.İnanılmaz bir güçle bağlanıyorsunuz o minicik cana.Sımsıkı tutuyorsunuz elinden aman düşmesin ,incinmesin diye pür dikkat her an onu kollar oluyorsunuz.
Bir bebeği büyütmek bana göre dünyanın en önemli şeyi,en güzel duygusu...O küçük varlığa göre yaşar oluyorsunuz.Mesela;akşamları dışarı çıkmıyorum,eskisi gibi hadi hoppa dostlarla gezelim bir çay içelim fasıllarından çok uzağım.Bütün düzenim Yiğidime göre.Eğer onun uyku saati ,beslenme saati ise her şey bitiyor doğru eve ..Bütün eğlencem bebeğim.Vaktimi hep onu mutlu etmek için harcıyorum.Onu çok seviyorum.Eskiden çocuklara karşı özel bir ilgim yoktu .Yanımdan geçen bebeklere baktığımı bile hatırlamıyorum.İnsanın kendi evladı olması bambaşka,onun sevgisi bambaşka...İyi ki yapmışım:) İyi ki bu miniği doğurmuşum...Onu veren Allah'a hamd olsun.
Hmmm su gibisi yok ...
Ben minik bir fareyimm
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Bize birşey demeyecek misiniz? Her türlü yoruma açığız:))