Uzun zaman oldu şöyle son ses açıp müziği,kafa dağıtmadığım..Şuan çok gerginim.Aslında basit sebepler.İşten geldiğimden beri Yiğit'i uyutmaya çalışıyorum,Sonuç salla babam salla ,uyumadı,...Yerde oturmuş şarj cihazını kemirmekle meşgul şuan.Pc de Ahmet Kaya çalıyor.."Nerden Bileceksiniz"..Artık Anneyimin sayfasını gezerken gördüm.Tıklayıverdim linke.İyi geldi .
"Penceresiz Kaldım Anne"..her dinleyişimde gözlerim dolar,ağlarım...Biraz daha dinlersem akşama gözlerim şişecek..Bunu da dinleyeyim kalkıp işime bakayım.Ne kadar yorulsam da evde bana muhtaç bir minik var.Ama keşke birilerine yakın olsaydım.Ruhum daraldığında,yorulduğumda gidip iki lafın belini kırıp rahatlayacağım,çat kapı uğrayacağım birileri...Komşularım felan var ama herkes işinde gücünde ,zaten genelde gittiğimde kapıda kalıyorum,sürekli dışardalar,çalışan olmayınca o sohbet senin ,o gün benim geziyor insanlar...Onlara bakarak çok durağan,sıradan yaşıyorum..Aman herneyse bloguma gelip yazdımda içim rahatladı,şarkılarda iyi geldi.. herkese sevgiler..
Bazen ben de senin gibi hissediyorum..İstanbula'a yerleşeli 4 sene oldu, eşimin de benim de ailemizden, akrabalarımızdan kimsemiz yok burada. Aslında geniş bir çevre edindim ama şöyle çat kapı gideceğim, iki muhabbet edip döneceğim samimi insan az..Bazen diyorum blog sayesinde tanıdığım insanlarla keşke yakın otursaydık, gerçekte de görüşebilseydik..
YanıtlaSilİyiki şu bloumuz var bak ta oradan bize içini döktün canım:)Hayat işte,inişli çıkışlı!Şu komşulara ben de bazen sinir oluyorum ,insan hergün mü gezer kardeşim,40 yılın başı uğruyorum bir kahve içmeye yine yok yine yok!Acaba biz çok evde duruyoruz:)
YanıtlaSilevet bazen yoruluyor insan,benimde aklıma getirdin bak şimdi bende dinliyorum:) güzel günler görücez inşallah..sevgiler canımm:)
YanıtlaSilyalnız ben değilim dimi...hepimiz aynıyız aslında.tuhaf hiçbirinizi yüzyüze görmesemde,sesinizi duymasam da değişik bir enerji alıyorum sizden..kelimelerin diliyle bile yakınımdakilerden çok daha yakınsınız saolun canlarım...Çokoprensim dimi yaa yakın olsaydık ..
YanıtlaSilTubacım valla artık çıkasım gelmiyor.Abarmıyorum hergün biryerdeler.aslında komşualrım çok iyiler ama nezaman daralsam ,alıp Yiğiti gitsem,kafa dağıtırm diye ,malaesef geri dönüyorum..
Bazen hepimizde oluyor böyle gelgitler...Sağlık olsunda geçer İnşaAllah..
YanıtlaSilBiraz önce ben de geri döndüm kapıdan:(
YanıtlaSilAyyy canımmm ohhhh dinle valla mis missss.Nasıl da kafa dağıtır nasıl da bi içini döktürür de ferahlatır.Mekanı cennet olsun.
YanıtlaSilHepimizin derdi aynı aslında.Yorgunluk.Yalnızlık...İyi sizin yine çoğu zaman evde olmasalar da komşularınız varmış.Ben Ankara'nın çok eski bir muhitinde oturuyorum.% 80 yaşlı nüfus :)) Gtsem hepsi evde de eskilerden bir başlıyorlar her seferinde aynı hikayeyi uzunnn uzuuunnnn anlatıyorlar :))Ben de her şeyimi blog sayfama ve Rüzgar'a anlatıyorum.
Eşimle artık kardeş olduk zaten.Hatta nerdeyse düşmanız.Birbirimize söylediğimiz en güzel sözler "Annesi,babası" onun dışında Rüzgar uyuduğu zaman o işten dolayı ben bebek bakmaktan ve ev işinden dolayı surat beş karış oturuyoruz.Hatta çoğu zaman tek kelime konuşmadan uyuyoruz.
Sizin de böyle mi?Yoksa bebekten önceki gibi mi ya da bebekten öncekinden de iyi :S Bilemiyorum belki de biz de bir problem var. :/
Hanifecim geçer geçer de iştee sık sık uğruyor,ona canım sıkılıyor benim:))
YanıtlaSilTubacım ben artık pes ettim gitmiyorum :(4 katlı bir evde oturuyorum üst komşum çok çok mükemmeldir ama işte evde bulamıyorum,artık çalmıcam kapısını,belki o bana gelir..bebek var uyur vs diye pek rahatsız etmek istemiyor..
Artık Anneyim canım ya seninki daha fena,yaşıtın kimse yokmuş baksana,avmlere felan git dicem ama tek başına oda sarmaz,hem kış soğuk ,Rüzgarcık üşür...
Aslında eşimle iyiyiz canım.Saolsun herkonuda yardım eder,bizi mutlu etmek için çabalar.tabi arasıra atışırız,genelde ben sorun çıkarırım:)))böyle daralırım bunalırım,kimseye saramayınca ona sataşırım:)))
bu arada bişey daha ben arkadaş çevremi geniş tutuyorum,elimden geldiğince evime davet ederim,ikram vs sevetrim..Ama gelin görünki karşıdan dönüt alamıyorum..ozamanda birdaha bende aramıyorum o kişileri..İnsan nezaketende olsa ayy buı kız bizi davet etti bizde onu davet edelim der dimi..hayır çokta sohbetliyimdir ,neyimi beenmiiler bilmiyorum :))))
Yok anam yok bu devirde herşey mal mülk herşey para pul,dostlukmuş sevgiymiş ara bulll:)))
Bu gelgitleri hepimiz yasiyoruz. Insan birini ariyor yakininda, bir kafadengi, bir yoldas, seni anlayabilecek bir ses ariyorsun. Keske yakin olsak bloggerlar olarak ayni yerde otursak:) fena olmazdi degil mi:) iyiki blog var yanliz degilsin, senin yanindayiz, seni anliyoruz canim benim
YanıtlaSilSevgiyle isikla