Biraz önce emzirme ve anne sütünün faydaları üzerine bir yazı okuyordum.Yiğit'i emzirmek için ne kadar uğraştığım aklıma geldi.Doğduktan yaklaşık 1 saat sonra oğlumu emzirdim.Aslında hayal meyal hatırlıyorum o anları.Spinal anestezi ile bebişim dünyaya geldiği için sanırım o esnada anestezinin etkisinden farkında değildim .Ama saolsun halam ,abla kadar çok sevdiğim komşum Arzu abla Yiğit'i kucağıma getirip o "ilk sütü" kolostrumu alması için baya uğraştılar.Ben hala emin değilim oğlumun ilk sütü alıp almadığından.Sonrası çok zor oldu.Yiğit biraz tembel bir bebekti.Emme refleksiyle doğmamıştı sanırım.Hastanede sezeryanın etkisiyle acımdan,telaşımdan Yiğit'in nasıl beslendiğinin farkında değilim.Kayınvalidem onunla ilgilendi .Emzirme çabalarımızın sonunda ememediği için mama vermiş olmalı.
Hastaneden çıkıp eve geldiğimizde emzirme problemi iyiden iyiye baş gösterdi.Yiğit Sefa bir türlü memeyi tutamıyordu.Silikon göğüs uçları denedim.Ayrıca tam olarak benim de sütüm gelmemişti .Haliyle bebiş emecek ki süt gelsin.Komşular ,annemler,öğretmen arkadaşlar,eşim herkes seferber oldu Yiğit'in emebilmesi için.Yiğit'i kucağına alan biryandan okuyup üflerken bir yandan memeyi tutabilmesi için uğraş veriyordu.Ben mi ..ben kendimi paraladım emsin diye.O kadar üzüldüm ki ya emmezse ,anne sütü alamazsa.Ağladım oturup.Etrafımdakiler bana yardımcı olmaya çalışırken farkında olmadan beni o kadar çok strese soktular ki.Ayrıca bebeğimi de.Yiğit Sefa'nın ensesi kıpkırmızı olmuştu kucakta tutup emzirmeye çalışmaktan.Allah'ım ne zor günlerdi.Onu her kucağıma alışımda Bismillah diyip bildiğim tüm duaları okurdum emebilsin diye.Süt gelsin diye sıcak kompresler,hoşaflar ,rezene ne gerekirse yaptık.
Yiğit 5 günlüktü..Hala o an aklıma geldikçe ölüp ölüp diriliyorum.Emsin diye kucağıma almıştım.Meme ağzına girdimi,girmedi bilmiyorum.Memeye tutmamla almam bir oldu.Çocuk birden tıkandı.Sanırım süt genzine kaçtı.Nefessiz kaldı.Elleri ayakları morarmaya başladı.Kaynanam ve kız kardeşim yanımdaydılar.Kayınvalidem hemen müdahale etti.Sırtına vurdu ,baş aşağı salladı.Bir yandan dualar ediyorum."Allah'ım emmezse emmesin n'olur onu bana bağışla".O an o kadar çaresizdik ki.Ne acı birşey gözünün önünde bir meleğin can çekişmesi ve senin bir şey yapamaman.Sanırım 10-15 saniye sürdü bu durum.Ama ömrümden ömür gitti.Neyse ki Allahın izniyle ,kaynanamın uğraşıyla düzeldi.Can oğlum nefes alabildi.Kayınvalidem dedi "bırak emmezse emmesin Nermin,canından önemli mi ..Sanki annesiz kalan bebekler büyümüyorlar mı açmı kalıyorlar napalım o da mama yer".O an evet emmesin napalım mama yesin dedim bende. Aylarca beklediğim o can birden uçup gidecek diye öyle korktum ki.Bunu ifade etmem imkansız.Şuan bile tekrar yaşadım o anı.Allah kimseyi evladıyla sınamasın.
Tabi bu olay oldu ,geçti ,biz vazgeçmedik.Ufak ufak meme vermeye devam ettim.7.gün Yiğit sonunda memeyi tutmuştu.Bu arada 7 gün boyunca bende sütümü sağdım.Aynı gün sarılık olduğu için hastaneye yattık.Baya sapsarı olmuştu yavrum.O ışığın altında tüm gece ne kadar çok ağlamıştı kuzum ,bende onunla beraber.Allah'ın hikmeti hastanedeki o gece Yiğit Sefa baya gelişme göstermiş hiç mama almadan sadece beni emmişti.Ve sabah sarılık değerleri 18den 15 e düştü.Evimize döndük.
Emzirmek için o kadar çabaladım ki.15. günün sonunda evet artık oğlum tam anlamıyla emmeye başladı.Uğraşımın ve azmin zaferi buydu.Tabi duaların gücü de.Anne sütü o kadar müthiş birşeyki ve emzirmek o kadar güzel bir his ki.Bu duygudan mahrum kalmayı istemedim.Bebeğimle beraber bu mucizeyi yaşamayı o kadar çok isteyip ,diledim ki..Allah gönlüme göre verdi.O zamanlar 6 aya kadar emse razıyım diye içimden geçerken şimdi hedefim 2 yaşına kadar emmesi.
Emzirme konusunda annenin etrafında bulunan akraba,komşu vs kim varsa gerçekten bilinçli ve yardımcı olmalı.O dönemde ben bu konuda şanslıydım ama çoğu zaman patavatsız kimseler yüzüne oğluma mama verdiğim oldu.."Sütün akması lazım,çocuk aç sütün yetmiyor mu " vs gibi laflarla o kadar yıprandım ki.Stresten olan sütümde azalıyordu.Neyseki zamanla tecrübe kazandım,kendimi ve oğlumu keşfettim..Ayrıca sütüm öyle şarıl şarıl akmadı hiç..Ama Yiğit hep emdi,demek ki sütüm yetiyormuş.Bu arada başkalarının yanında emzirmemeye özen gösterdim,kulağımı olumsuzluklara tıkadım,çok şükür bugünlere geldik.
"aaa aynı ben de böyleydim" diye diye okudum,ama o genzine süt kaçma anını,gözlerim dolarak,içim daralarak,aynı korkuyu yaşayarak okudum inan ki.
YanıtlaSilen kıymetli çabayı verip,sonucunu da almışsın,tebrik ederim,emzirmekten keyfi olarak vazgeçmemek lazım elbet.benim de ilk günlerdeki emzirme deneyimlerim seninkine çok benziyor.bugüne baktığımda ise 1,5 yaşında kızım ve hala emiyor.yani ilk günlerde zorluk yaşayan hiçbir anne üzülmesin,sonra yoluna giriyor,süt geliyor,bebek emiyor.
Emzirmek her iki çocuğumda da kabus oldu benim için. İkisi de etmemek için direndiler. Dediğin gibi insan zaten üzülüyor emziremediği için bi de insanların lafları artık delirecek duruma geliyordum. Bizimkiler acayipti. Ayıkken asla emmediler. Gece uyku arasında ya da gündüz ayağımda sallayıp sersemletiyodum ancak öyle emiyorlardı. Normalde memeyi ağzına almak şöyle dursun sanki zehir veriyormuşum gibi ciyak ciyak ağlıyolardı. Ben bu olaya 6 ay dayanabildim ve her ikisini de 6 ay emzirdikten sonra pes ettim napıyım
SilÖzgün hayat umarım biizmkide 1.5 yaşına dek emer.İşe başlayacağım biraz tedirginim sütüm azalır emmezse diye ama bugune kadar emdi bunada şükür ..
Silmoriçe canım sonuçta 6 ay emzirmişsin şükürki..ama bazı anneler var daha bebek doğar doğmaz 1-2 haftanın sonunda biberonu dayıyor emmiyor diye.Oysa farkında değiller emzirmek ne rahat,pratik,bedava:)
SilOkurken çok duygulandım.Ben de seni canı gönülden tebrik ederim.Başkası olsa çoktaan bırakmış olabilirdi.Özellikle çok bilmiş insanlar çok demoralize ediyor dediğin gibi.Bana da diyorlardı sütün az filan diye.Aslında benim durumum seninkinin tersiydi.2.gün oğlan sarıydı,emiyordu ama çok yavaş doğal olarak.Ben de sinirlendim,doymuyor bakın sarı oldu,gidin bana mama alın dedim;ve 1.5 ay doymuyor endişesiyle hem mama hem anne sütü verdim.Gözümle göreyim diye sütümü sağıyordum,öyle veriyordum.Bir gün eşim pompayı susuz ocağa koyup yaktı;o gece son oldu sütü sağmam.Allahtan oldu.Sütümün yettiğini farkettim.
Sil