Sıladan uzak bir bayram daha.

        Annemden babamdan uzak kaçıncı bayramım bilmiyorum.Her defasında birşey oldu gidemedim.Genelde yazın sıcağından dolayı tatilin bir kısmını Sinop'ta geçirip ardından Diyarbakıra gidiyoruz .Ramazan Bayramı hep Diyarbakır'da geçti 2 yıldır.Kurban Bayramlarında da ya tatil kısaydı yada başka bir sebep.Uzun zamandır hiçbir bayramı ailemin yanında olamadım.Bugün bayram deyip annemin babamın elini öpemedim.Telefonun diğer ucunda kaldılar hep.5-10 dakikalık bir konuşmada ellerinizden öperimle biten cümlelerle paylaşabildim buruk bayram sevincimi.Sahiden sevinç demişken,bu defa farkettim ki artık bayramları sevmiyorum.Sebebi ise ortada.Herkesten uzak yabancı bir memlekette bayram geldi diye ne kadar mutlu olabilirse bir insan okadar mutluyum şuan.

       Bu bayram heveslendim gidelim diye.Yiğit fena üşütmüş hasta.Yol çok uzun ,zaman kısa,havalar kötü..türlü türlü sebebim var anlayacağınız.Yine kısmet olmadı.

        Oysa herkes yollara düştü çoktan.Anneler hazırlıklara başladı.Evlerde bayram telaşı..Bizim evde bir telaş yok henüz.Minik oğlum ve biricik eşimle sıradan günler yaşıyoruz .Allah'a şükür bebeğim ve eşim var.Ya hepten yalnız olsaydım daha kötüydü.Biraz güzel taraflarında görmek lazım hayatın.Meleğimizle 2.bayramımız.İşten fırsat bulup bir hazırlık yapamadım.Yarın kalkıp bir bayram tatlısı yapayım diyorum.Adet yerini bulsun.Belki komşu felan gelir:( Gelir mi?  Kimbilir..
     
         "Bu bayramda gelemedim anne,öpemedim elini"...